Jest to część
komputera, która obsługuje dane i działania różnych
fizycznych komponentów komputera. Przesyła instrukcje między
sprzętem i oprogramowaniem komputera. Jest również znany jako
procesor, mikroprocesor lub procesor centralny. Wejścia
wchodzą do komputera i wędrują do procesora. Procesor
wykonuje instrukcje i dostarcza wyniki na powiązane wyjście.
Zasadniczo procesor jest sercem komputera. Pobiera niezbędne
informacje i przetwarza je, umożliwiając w ten sposób
działanie komputera.
Procesor nigdy nie ma
bezpośredniego dostępu do pamięci RAM. Nowoczesne procesory
mają jedną lub więcej warstw pamięci podręcznej. Szybkość
obliczeń procesora jest znacznie większa niż zdolność pamięci
RAM do dostarczania danych do procesora.
Pamięć podręczna
jest szybsza niż systemowa pamięć RAM, a ponieważ znajduje
się na chipie procesora, jest bliżej procesora. Pamięć
podręczna przechowuje dane i instrukcje, aby procesor nie
musiał czekać na pobranie danych z pamięci RAM.
Gdy procesor wymaga danych — a instrukcje programu są
traktowane jako dane — pamięć podręczna sprawdza, czy dane
już się tam znajdują, i zwraca je do procesora.
Nasz prosty
procesor ma trzy poziomy pamięci podręcznej. Poziomy 2 i 3
mają na celu przewidywanie, jakie dane i instrukcje programu
będą wymagane w następnej kolejności, oraz przeniesienie tych
danych z pamięci RAM do lokalizacji bliżej procesora, aby
były gotowe w razie potrzeby.
Te rozmiary pamięci
podręcznej zwykle wahają się od 1 MB do 32 MB, w zależności
od szybkości procesora i przeznaczenia.